O pouso do fume, Dores Tembrás, Espiral Maior, Culleredo, 2009
Finalista nos Premios da AELG 2010 na categoría de mellor libro de poesía
Obra da portada: Manuel Suárez
Entradas do blog relacionadas:
[O libro]
[Véspera]
[Recordo]
[Presentación I]
[Presentación II]
[Video]
[O Pouso na escola]
[Presentación en Culleredo]
[Obradoiro de lectura]
Reseñas, críticas e entrevistas en prensa:
[O fume da orixe, Galicia Hoxe]
[Man mestra, Faro da cultura]
[Fume tatuado nos ollos, O Ollo Público]
[Rastros, tempo, memoria..., La Voz de Galicia]
[Itinerario da couza, Protexta]
[Aneis de cinza, El Ideal Gallego]
[25 números da 'Festa da palabra', A Nosa Terra]
[Un achado, Culturas - La Voz de Galicia]
[Ver portada]
[Que Leer]
[Combustión imperfecta do pasado - A Nosa Terra]
[Abrir adxectivo a navalla - La Voz de Galicia]
[Eis o misterio do cotián - Diario de Ferrol]
Entrevista e poemas no Diario Cultural da Radio Galega:
[Poema I]
[Poema II]
[Poema III]
[Poema IV]
[Entrevista]
Poema na voz de Lucía Aldao, programa Tres Peixes Voando da Radio Galega:
[Anacos de louza]
|
Tatuaxes de fume (Prólogo de Teresa Seara)
"[...] Pero desentrañar as ensinanzas en verdade relevantes que o pouso leva
inscritas en si mesmo esixe, primeiro, adquirir unha nova forma de
mirar –máis límpida e clarificadora por efecto das lágrimas que, dun
xeito inevitable, verquerá quen olle ao fume directamente– e, despois,
ser quen de filtrar as impurezas –o tisne, o cheiro– que poderían
adulterar as conclusións finais da esculca. [...]" (Ler máis)
***
|
cartografía de palabras
repetir cada signo
dentro da cuadrícula
papel en branco
pozo infindo
as palabras esvaran
por iso sempre cuadrículas
para salvalas
pequenas casas
onde vivir para sempre
***
os demais pasan
e ti apoiada na corda
déixaste negativar
revelada con vapor de mercurio
no corpo
algo de ferro fundido
de cádavo mollado
de fume extinto
e os outros
non saben
pero miran de esguello
á que desafía a gravidade
***
Die Pflaumen wolln ja so vom Baum
Wolln aufm Boden liegen.*
Bertold Brecht
morado reversíbel
carne verde
dous días de avésporas ebrias
e dedos tinguidos
de vento levián
e alambique
antes da disección
da extracción do óso
antes de abrir o peito
e practicar a autopsia
de cada verán
***
anicada
ando a pensar palabras
pelas de manteiga
mentres o fume
se extingue
na mañá
cómo dicer
que marchaches
e eu
sen saber usar
a desnatadora
__
*“As ameixas queren baixar da árbore/e xacer no chan.”
|
|